Comeos is niet goed snik - opinie Raf De Weerdt
“Compleet van het padje.” Die gedachte kwam in mij op toen ik het bij de haren getrokken voorstel van Comeos gisteren in De Standaard las.
Ik blijf het herhalen, tot vervelens toe: het tekort in de sociale zekerheid loopt bij ongewijzigd beleid al op tot 6,4 miljard euro in 2024. En nu halen de werkgevers het in hun hoofd om met dit voorstel nog minder te moeten bijdragen aan onze sociale zekerheid? Van een verrottingsstrategie gesproken. Op deze manier zetten ze de grote leegroof van onze sociale zekerheid gestaag verder.
Comeos’ voorstel snijdt hout noch pijlen. Een recent rapport van de Nationale Bank toonde uitvoerig aan dat vermindering van loonkosten vooral de winstmarges van bedrijven opkrikt. Het heeft minimaal effect op de concurrentiepositie noch op jobcreatie.
Ondertussen staan de werkgevers wel vooraan in de rij om hun werknemers gebruik te laten maken van de voordelen van onze sociale zekerheid: pensioenen, vakantiegeld, uitkeringen allerhande. Maar daar billijk aan bijdragen, dat blijkt een brug te ver. Il faut le faire. Gratis bestaat niet, zeggen ze toch altijd?
Als ik daarenboven lees dat de door hen voorgestelde maatregel onze overheid maar liefst 6,7 miljard euro kan kosten en via terugverdieneffecten netto 1,2 miljard euro zou opleveren, dan denk ik helemaal dat ze bij Comeos niet goed snik zijn. Hoe verdient de sociale zekerheid terug op jobs waar geen bijdragen tegenover staan? Terwijl werkgevers en rechts moord en brand schreeuwen over tekorten en enkel pleiten voor besparingen, kiezen ze er hier voor om het tekort in de SZ te verdubbelen.
Onze sociale zekerheid moet gespekt worden. We schreven het al eerder. Daarom werp ik drie voorstellen op. Ten eerste, maak de bijzondere bijdrage voor sociale zekerheid eerlijker opdat alle inkomenscategorieën bijdragen. Ten tweede, erken dat onze burgers langer leven en voorzie dus bijkomende middelen om de bevolking waardig te laten vergrijzen. De wet voorziet die mogelijkheid. De werknemers hebben al genoeg betaald. En ten derde: sta me toe één bezorgdheid te delen. De laagste inkomens worden te zwaar belast. De aanslagvoet op één extra verdiende euro is dermate hoog dat zij vastzitten onderaan de inkomensschaal. Waarom? Omdat werkgevers niet bereid zijn om hen normale bruto-loonsverhogingen te geven. Als er loonsverhogingen zijn, moeten deze dan nog gecompenseerd worden? Nog minder patronale bijdragen op de laagste lonen steekt hen nog meer vast. Het is aan de overheid om maatregelen te nemen om de bestaande inkomensvallen weg te werken.
De belangrijkste stap wordt dus de financiering van het systeem, namelijk via de inkomstenzijde. Dat is dus compleet iets anders dan het absurde idee van Comeos. Dat gebeurt via volwaardige jobs met volwaardige statuten die volwaardig bijdragen. Maar het betekent ook dat sociale bijdragen gevrijwaard en gegarandeerd moeten worden. Een belangrijke katalysator in deze is ervoor te zorgen dat via een rechtvaardige fiscaliteit iedereen zijn steentje bijdraagt. Dit zorgt voor een brede financieringsbasis.