We leggen ons niet neer bij een schamele 10 eurocent bruto per uur. Wij houden voet bij stuk en blijven opkomen voor zij die met een laag loon moeten rondkomen.

Van 14 tot 18 oktober 2019 komen meer dan 1000 experten van de sociale zekerheid, uit meer dan 150 landen, samen in Brussel voor het Wereldforum Sociale Zekerheid. “Ons land is wereldwijd een lichtend voorbeeld op vlak van sociale zekerheid.” En dat moeten we goed onderhouden.

De regionale regeringen zijn gevormd. Nu kijken we volop naar het federale niveau. Wat heeft de afgelopen regeerperiode opgeleverd? Waarom kampen we met een begrotingstekort? Hoe komt het dat de koopkracht en de sociale zekerheid onder druk staan? Wat moet er gebeuren?

Om na jaren van budgettair wanbeleid de meubelen te redden wordt een ongezien zware inleveringsronde voorbereid. Niet op de uitgaven richting farma-industrie, wel op ziekte- en werkloosheidsuitkeringen, pensioenen en gezondheidszorg. De vakbonden willen dit vermijden door de focus te leggen op de inkomsten, en niet op de uitgaven van de sociale zekerheid.

Wij schuiven 4 pistes naar voor om onze sociale bescherming en zekerheid te vrijwaren. Zo vermijden we te besparen op kap van wie ziek wordt, een ongeval krijgt of met pensioen gaat.

Onze sociale zekerheid is een prachtig stelsel dat we moeten koesteren en verzorgen. En dus moeten er genoeg middelen naar toe. Maar daar wringt het schoentje. Alhoewel. Er bestaan wel degelijk oplossingen.

We hebben via sociaal overleg gezorgd voor hogere sociale minima, maar het is nu aan de beleidsmakers, zowel federaal als regionaal, om het werk af te maken.

Wij eisen een aanzienlijke verhoging van het minimumloon. Het is ondertussen al 10 jaar geleden dat de minimumlonen werden verhoogd. Daarom dat we tijdens de onderhandelingen van een ontwerp-IPA niet akkoord konden gaan met een schamele verhoging van 10 eurocent.

Vandaag kon de ontwerp-cao die een verhoging voorziet van het interprofessioneel minimumloon nog niet worden getekend in de Nationale Arbeidsraad. De werkgevers kwamen immers de afspraak niet na om bovenop de eerder overeengekomen 1,1% een substantiële verhoging af te spreken.

De bangmakerij rond de verhoging van een minimumloon moet stoppen. De kosten van een verhoging zijn beperkt.