Benin: radicale verandering is dringend nodig

Gepubliceerd op

Anselme Amoussou, die eerder dit jaar tot adjunct-secretaris-generaal van het IVV-Afrika verkozen werd, is eind mei heel kort in ons land geweest alvorens door te reizen naar Genève voor de Internationale Arbeidsconferentie. Hij werd uitgenodigd op een colloquium over de dynamieken van het kapitalisme, van ontwikkeling en van sociale verandering in het Zuiden vanuit een werkperspectief. In zijn tussenkomst zette hij de uitdagingen in de verf waarmee de arbeidswereld en het syndicalisme worden geconfronteerd op het Afrikaanse continent in het algemeen en meer bepaald in Benin, waar hij nog steeds secretarisgeneraal van de CSA-Benin (partner van ISVI en Waals ABVV) is. De gote uitdagingen zijn de wildgroei aan vakbonden, de afbouw van de mechanismen van de sociale dialoog, de veralgemening van de informele economie, en de criminalisering van het sociaal protest. 

Het is precies rond dit laatste aspect dat de rest van zijn programma is opgebouwd. De gebeurtenissen van 27 april (zie Echo mei 2024), met de willekeurige arrestatie van meerdere militanten en vakbondsleiders, vormden in dit opzicht een kans om de bevoegde Belgische autoriteiten en de militanten te sensibiliseren over de aantasting van de syndicale vrijheden in Benin. Zo werden er ontmoetingen georganiseerd met o.a. het kabinet van minister Gennez, de DirectieGeneraal Ontwikkelingssamenwerking, André Flahaut, maar ook met de directeur van de bilaterale samenwerking van WallonieBruxelles International, een instelling met een sterk engagement in Benin, die net een onderhandelingsronde met de Beninse autoriteiten heeft afgerond. 

Op die ontmoetingen was de boodschap telkens dezelfde: “Het huidige bestuur in Benin is meer dan ooit een bestuur dat de burger onderdrukt. Het schendt de burger-, vakbonds-, en politieke vrijheden. In plaats van het volk te dienen, gebruikt het bestuur hen om hun macht te bestendigen die steeds blinder, dover en woester wordt (…). Als bewuste en geëngageerde werknemers mogen wij niet lijdzaam toekijken op dit onrecht. We moeten samen opstaan om onze rechten te verdedigen en radicale verandering te eisen.”