We zitten momenteel in een ongekende gezondheidscrisis. De volksgezondheid vormt de hoogste prioriteit. Er kan geen discussie over bestaan dat vitale activiteiten, zoals gezondheids- en welzijnsvoorzieningen en de volledige toeleveringsketen, verzekerd moeten zijn. Ook voor andere economische activiteiten kan het van belang zijn dat ze bestendigd worden, maar dan enkel als de veiligheidsmaatregelen op een sluitende manier gegarandeerd zijn.

Ondanks de voorziene sancties, moeten we vaststellen dat te veel bedrijven hun activiteiten voortzetten zonder de noodzakelijke veiligheidsmaatregelen te nemen en te doen respecteren. Daardoor moeten werknemers hun gezondheid op het spel zetten. We roepen werkgevers op om hun verantwoordelijkheid te nemen, zodat werknemers hun gezondheid en welzijn niet op het spel hoeven te zetten om de winst voor de werkgever veilig te stellen.

De afzonderingsmaatregelen moeten op alle niveaus worden gerespecteerd. De veiligheidsmaatregelen moeten worden gegarandeerd, zelfs in het geval van een "minimale dienstverlening" voor bedrijven. We herinneren eraan dat het van fundamenteel belang is om de verdere verspreiding van het coronavirus te vermijden.

We betreuren dat het ministerieel besluit van 18 maart 2020 houdende dringende maatregelen om de verspreiding van het coronavirus te beperken, werd opgesteld zonder overleg met de vakbonden. Het werd unilateraal beïnvloed door het lobbywerk van de werkgeversorganisaties. Als ABVV eisen we daarom dat bij de verdere uitwerking rekening wordt gehouden met de voorstellen van de werknemersorganisaties, die de realiteit op het terrein overigens het best kennen.

We stellen ons ook vragen bij de eerste berichten die ons ter ore komen omtrent speciale bevoegdheden, bijzondere machten of volmachten waarover binnenkort zal worden gestemd.

Er gaan reeds stemmen op die wijzen op de ingrepen die nodig zullen zijn om de economische machine opnieuw op gang te brengen. Sommigen lijken alweer na te denken over meer flexibiliteit, loonmatiging (wet van '96), verkorte vakanties en andere concepten, nog voordat de volksgezondheid gegarandeerd is .

De bijzondere machten mogen alleen betrekking hebben op de beheersing van de crisis in functie van de volksgezondheid. Ze mogen absoluut geen open deur zijn om te tornen aan de sociale wetgeving. Daar zijn we als verantwoordelijke sociale gesprekspartner uiterst waakzaam over. We zijn dan ook erg op onze hoede naar aanleiding van het ministerieel besluit van 18 maart, opgesteld zonder enig overleg met de vakbonden, maar wel onder invloed van de werkgeverslobby.

Wij vragen dat de wet die zal worden gestemd elke mogelijkheid van eenzijdige interventie op het gebied van sociale wetgeving uitsluit. Deze wet mag in geen geval aanleiding geven tot een situatie waarbij de deur wordt opengezet voor ingrepen in de sociale wetgeving, bijvoorbeeld rond arbeidstijd of flexibiliteit.

De gezondheid en het welzijn van de bevolking moet de topprioriteit blijven. Het sociaal overleg moet de absolute basis blijven voor de discussies. We moeten op koers blijven door onze solidariteitsinstrumenten, zoals de sociale zekerheid en de openbare diensten, te ondersteunen. Ze zijn tenslotte belangrijker dan ooit, en in dit kader kan er dus geen sprake zijn van het ontmijnen van de sociale wetgeving.