Vrouwen weten waarom: 12 manieren om de loonkloof aan te pakken

woensdag, 04 Maart 2020
Nieuws

Mannen en vrouwen gelijk anno 2020? Nope, nog steeds niet. Vrouwen verdienen 23,7 procent minder dan mannen. De loonkloof stijgt. Je kan dus wel spreken van een zeer hardnekkige loonkloof v/m. 23,7 procent, je leest het goed! Het wordt dus hoog tijd om die loonkloof te dichten. Hier zijn 12 manieren om die manifeste ongelijkheid tussen man en vrouw eindelijk eens flink aan te pakken.

1. Breid het aanbod van sociale opvang- en zorgstructuren uit.

Betaalbare, kwaliteitsvolle kinderkribbes met flexibele openingsuren zijn essentieel. Voor kinderen van schoolgaande leeftijd dient tevens een uitgebreid en soepel opvangaanbod beschikbaar te zijn, ook buiten de schooluren. Evenzeer is het vergemakkelijken van de toegang tot betaalbare kwaliteitszorg voor zorgbehoevenden en ouderen primordiaal om voltijdse tewerkstelling te stimuleren.

2. Pas het geboorteverlof aan.

Het is niet normaal dat vrouwen worden benadeeld op de arbeidsmarkt omdat ze een kind (kunnen) hebben. Kinderen zijn een gedeelde verantwoordelijkheid. De uitbreiding van het geboorteverlof verbonden aan de verplichte opname ervan, garandeert een gelijkwaardiger statuut voor moeders en vaders op de arbeidsmarkt.

3. Verbeter het imago van geboorteverlof bij vaders.

De tijd dat de vader de enige kostwinner was en de hele dag werkte om zijn gezin te onderhouden is ver voorbij. Vrouwen werken ook, mannen willen ook betrokken worden bij de opvoeding van hun kinderen. Sommige werkgevers blijven echter vasthouden aan het traditionele model van de kostwinner. Het is belangrijk dat het geboorteverlof verplicht wordt gemaakt en uitgebreid wordt tot 20 dagen.

4. Besteed meer aandacht voor de genderdimensie in het onderwijs

Dat kan door bijv. in stereotiepvrije schoolboeken te voorzien.

5. Stimuleer voltijdse tewerkstelling bij vrouwen.

Weinig vrouwen kiezen vrijwillig voor deeltijds werk. Een groter aanbod aan voltijdse banen en ijveren voor de uitbreiding van deeltijdse uurroosters voor vrouwen is noodzakelijk.

6. Herzie de definitie van voltijdse tewerkstelling.

Het grote aandeel van deeltijds werken bij vrouwen is te wijten aan problemen van work-life balance. Een voltijds betaalde baan en een reeks niet-betaalde zorgtaken thuis, leiden tot stress en tijdsgebrek. Jammer genoeg zijn het vooral vrouwen die hiervoor de prijs betalen. Langdurig absenteïsme wegens ziekte bereikt trouwens recordcijfers.

7. Maak werk van werkbaar werk.

De regering beloofde dat te doen, maar het debat werd toegespitst op flexibiliteit en niet op de herverdeling van de arbeidstijd. Wij vragen een collectieve arbeidsduurvermindering met loonbehoud en compenserende aanwervingen. Dit systeem, waarbij de wekelijkse arbeidstijd lager komt te liggen dan 38 uur, kan nu vrij door de ondernemingen in de privésector en in de autonome overheidsbedrijven worden ingevoerd. Een algemene arbeidsduurvermindering voor alle sectoren en alle werknemerscategorieën garandeert een evenwichtige verdeling tussen privé- en beroepsleven. Enkel wanneer de maatregel van toepassing is op iedereen, zullen alle vrouwen evenveel kansen hebben als mannen om een loopbaan uit te bouwen. Een kortere arbeidstijd zorgt trouwens voor een herverdeling van het beschikbare werk en vormt zo een uitgelezen instrument om extra banen te creëren.

8. Voer sneller quota in

En al zeker bij de directiecomités van de overheidsbedrijven en beursgenoteerde bedrijven. Quota vormen immers een efficiënt instrument om het glazen plafond te doorbreken, zoals een recente studie van het Instituut van Gelijkheid voor Vrouwen en Mannen aangeeft. Het percentage vrouwen in de raden van bestuur van beursgenoteerde bedrijven, economische overheidsbedrijven en de Nationale Loterij is in zes jaar tijd verdubbeld.

9. Dwing een correcte toepassing van de wet van 22 april 2012 betreffende de loonkloof af.

Studies tonen aan dat de wet weinig weerklank heeft gekregen, vooral op het niveau van de ondernemingen. Krachtens deze wet moeten de ondernemingen nochtans de loonlasten van voltijdse en deeltijdse werknemers tussen vrouwen en mannen in hun sociale balans opsplitsen. Niet alle bedrijven doen dit echter.

Daarom eisen wij nu ook de invoering van een loonkloofwet naar IJslands model waarbij de werkgever zelf moet bewijzen dat werknemers en werkneemsters gelijk betaald worden. Zie ook boven.

10. Meer koopkracht, meer kwaliteitsbanen en een betere work-life balance voor iedereen.

11. Een rechtvaardige fiscaliteit, een versterking van de openbare diensten en de sociale zekerheid en een waardig pensioen voor iedereen.

12. En last but not least de individualisering van de sociale rechten.

Een gelijke behandeling inzake sociale bescherming - afschaffing van de categorieën ‘samenwonende’, ‘gezinshoofd’- en inzake fiscaliteit, maakt een betere afstemming mogelijk tussen deeltijdse jobs en betekent ook meer autonomie in de beroepskeuzes.