De regeringsbeslissing om nachtarbeid pas te laten beginnen om middernacht in de distributiesector is economisch absurd. Bovendien misbruikt MR-N-VA deze beslissing om de sociale achteruitgang voor nog meer werknemers te organiseren.

Nachtwerk schaadt de gezondheid. Dat is wetenschappelijk bewezen. Wie ’s nachts werkt, bevindt zich in een constante situatie van jetlag. Zelfs op korte termijn kan nachtwerk ernstige gevolgen hebben voor de fysieke en mentale gezondheid van werknemers: verhoogd risico op kanker en diabetes type 2, spijsverterings- en slaapproblemen, hormonale stoornissen, prikkelbaarheid, concentratieverlies, enzovoort.

Daarnaast zijn er de sociale gevolgen van ’s nachts werken. De organisatie van het privéleven is lastig tot onmogelijk en afspreken met vrienden en familie geen vanzelfsprekendheid. “Als je drie keer een uitnodiging weigert, dan nodigen ze je de volgende keer niet meer uit”, zo getuigt een werknemer.

“Met de gezondheid van mensen speel je niet”, zegt Bert Engelaar van het ABVV. “Nachtwerk moet de uitzondering blijven, geen instrument voor algemene flexibilisering.”

Daarom werd nachtwerk, tot vóór Arizona, gecompenseerd door een betere verloning (premies) en specifieke uittredestelsels. De Arizona-regering gaat hier echter met de botte bijl door.

Sociale achteruitgang

Vandaag spreken we van nachtwerk tussen 20 uur en 6 uur. De regering wil dit inperken tot arbeid tussen 0 uur en 5 uur. Dit is een botte sociale achteruitgang en een aanval op de koopkracht. Toekomstige nachtarbeiders verliezen zo vijf uur recht op nachtpremie. De lopende contracten die gevrijwaard worden, gaan voorbij aan de realiteit: het komen en gaan van nieuwe bedrijven en het overzetten van contracten. De werknemer die vandaag in de nacht werkt, is niet gevrijwaard.

“De regering suggereert dat het hier om een kleine ingreep gaat, maar in werkelijkheid betekent dit voor honderdduizenden werknemers een directe loonsverlaging en slechtere voorwaarden,” aldus Engelaar.

Het kader dat de regering-De Wever vooropstelt, is strenger dan wat vandaag geldt in onze buurlanden. Is het de bedoeling dat we als België de race naar de slechtste arbeidsomstandigheden winnen?

Economisch absurd

Het is tenslotte absurd om nachtarbeid mogelijk te maken in een hele resem sectoren, die vandaag helemaal niet te maken krijgen met buitenlandse concurrentie en van ver noch dichtbij gelinkt zijn met de distributie of e-commerce, zoals de aanvullende paritaire comités 100 en 200, die ook auto-inspectie, kansspelen, industriële schoonmaak, reclame, financiële instellingen, wasserijen, enzovoort omvatten. Samen gaat het om bijna een miljoen werknemers in sectoren waar nachtwerk binnenkort opgelegd kan worden.

Alleen al wat paritair comité 200 betreft, zouden door de regeringsmaatregel meer dan 500.000 werknemers nachtwerk opgelegd kunnen krijgen. Het gaat bovendien bijna uitsluitend over werknemers in kleine bedrijven zonder syndicale delegatie. Zij zijn overgelaten aan de druk en willekeur van hun werkgever.

“We krijgen hier een sluipende normalisering van nachtwerk in sectoren waar dat totaal niet nodig is,” stelt Engelaar. “En precies daar waar werknemers het minst beschermd zijn, wordt de flexibiliteit opgedrongen.”

Het argument van het “concurrentieel maken” van de Belgische bedrijven ten opzichte van het buitenland is duidelijk een drogreden. De echte agenda? Een zoveelste cadeau aan werkgevers op kap van werknemers.

De boodschap van het ABVV is duidelijk: nachtwerk kan enkel wanneer dat stevig omkaderd is binnen het sociaal overleg, en het moet een uitzondering blijven, niet de regel. Flexibiliteit komt met een prijs, met goede arbeidsomstandigheden en een realistische eindeloopbaan.

“We zeggen geen nee tegen elke vorm van flexibiliteit,” besluit Bert Engelaar, “maar wel tegen flexibiliteit die uitsluitend op de rug van werknemers wordt afgewenteld.”