Het ABVV voerde vandaag actie voor het gebouw van de Nationale Bank onder de slogan “een vaccin tegen de sociale crisis”.  Met een “vaccin tegen de sociale crisis” wil het ABVV wijzen op de gevolgen van de sociale crisis die er aan zit te komen indien de overheid niet dringend haar koers wijzigt en haar prioriteiten stelt bij de werknemers, werkneemsters, de mensen die een uitkering trekken en onze jongeren die de toekomst van morgen maken. Daarvoor stelde de socialistische vakbond een manifest op dat u integraal kan terugvinden via www.abvv.be/-/manifest

De gezondheidscrisis luidt een diepe economische en sociale crisis in. Op het hoogtepunt van de coronacrisis verklaarden velen uit de politieke en economische wereld, dat er lessen moesten worden getrokken uit wat er gebeurde. Op menselijk vlak, op vlak van gezondheid, maar ook op economisch, politiek en sociaal gebied.

We applaudisseerden massaal avonden aan een stuk voor al die werkneemsters en werknemers die tijdens de lockdown aan het werk waren in de frontlinie. Vandaag moet men dan ook consequent zijn en de juiste en broodnodige maatregelen nemen die hun werk- en leefomstandigheden echt verbeteren.

Hierbij moet de focus liggen op meer waardering voor werknemers door een einde te stellen aan de loonmatiging en een opwaardering van laagbetaald werk via een verhoging van het minimumloon naar 14 euro bruto/uur of 2.300 euro bruto/maand. Sociaal overleg en sociale bescherming moeten in de toekomst prioritaire werkpunten zijn voor de werkgevers en de overheid. Net als een meer evenwichtige verdeling van werk via collectieve arbeidsduurvermindering en werkbaar werk. Daarnaast vergt bescherming en veiligheid op het werk onderhandelde preventieplannen, voldoende collectieve en individuele beschermingsmiddelen en meer inspecties (minstens een verdubbeling)…

Tijdens deze crisis is overduidelijk gebleken hoe belangrijk gezondheidszorg en sociale bescherming zijn. Onze sociale zekerheid moet terug naar waarde worden geschat. Er moet dus opnieuw voldoende geïnvesteerd worden in gezondheidszorg en andere essentiële (overheids)diensten. De sociale zekerheid moet federaal blijven en versterkt worden. Naast een robuuste financiering van de sociale zekerheid via een moratorium op (lineaire) bijdrageverminderingen, nepstatuten en netto-verloning; via een sociale bijdrage van alle inkomens; via een evenwichts-dotatie, moeten alle sociale uitkeringen boven de armoedegrens getild worden. Een minimumpensioen van 1.500 euro netto dient gegarandeerd te worden en aan de degressiviteit in de werkloosheid moet een einde komen.

Een ander economisch model, duurzamer en gericht op meer gelijkheid, is noodzakelijk om te vermijden dat we van de ene economische crisis in de andere blijven donderen. Want de coronacrisis toont aan dat geglobaliseerde productieketens de economie extra kwetsbaar maken voor externe schokken en bevoorradingsproblemen. Dit komt bovenop de andere systeemfouten zoals de klimaatcrisis en de groeiende ongelijkheid.

Tot slot moet de overheid kiezen: ofwel is dat investeren, herverdelen, samenwerken ofwel blijven ze de economie voor de mensen plaatsen. De gezondheidscrisis werd een economische crisis en doet de overheidstekorten en overheidsschuld sterk oplopen. Wat opnieuw dreigt uit te monden in een besparingsbeleid op de kap van de werknemers. Terwijl er net nood is aan meer koopkracht, meer investeringen en meer herverdeling van rijkdom. Een fundamentele hervorming van de fiscaliteit die veel rechtvaardiger is moet focussen op kapitaal en grote vermogens.