Na de nationale vakbondsmanifestatie van vrijdag 16 december heeft het ABVV deze voormiddag beslist over de volgende stappen in zijn actieplan.

Het verzoeningsvoorstel van de Kern dat een uitweg moest bieden uit de impasse tussen werkgevers en vakbonden, valt voor het ABVV op een lauwe steen. Wij willen het herstel van vrije onderhandelingen zoals ook de Internationale Arbeidsorganisatie benadrukt in haar aanbeveling. Niet meer, niet minder. Pleisters op de 0%-marge, cheques van 750 euro … komen het sociaal overleg niet ten goede. Werknemers verdienen meer en beter. Het sociaal overleg moet terug meer armslag én respect krijgen.

Vandaag komen de Kern en de G10 bijeen om de beschikbare loonruimte te bespreken. Deze bijeenkomst vindt plaats op een moment dat de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) onlangs een uitspraak heeft gedaan ten gunste van de drie Belgische vakbondsorganisaties die opriepen tot wijziging van de wet op de loonnormen (bekend als de '96 wet). Dit bevestigt de overtuiging van de arbeiders dat het sociale verzet dat ze al meer dan een jaar voeren tegen de loonstop moet worden voortgezet. Na het succes van de staking op 9 november roept het ABVV de regering op om zo snel mogelijk een dialoog aan te gaan om deze wet te wijzigen. Ze is absoluut onrechtvaardig en achterhaald.

Onder de noemer “Zij de winst, wij de pijn” voert het ABVV op 20 oktober 2022 regionale acties in Vlaanderen, Wallonië en Brussel voor bijkomende maatregelen om de pijn van de energiefactuur voor de gezinnen te verlichten.

Onevenwichtig. Dat blijkt duidelijk uit een analyse van de gisteren aangekondigde begrotingsmaatregelen. Er is enige sociale vooruitgang geboekt, maar rechts en de werkgevers hebben grote ideologische overwinningen geboekt. Alle lof voor een liberaal model dat niet het onze is.

Uit de pers hebben we vernomen dat de regering van plan is te bezuinigen op ouderschapsverlof, tijdskrediet en loopbaanonderbreking (publieke sector) om haar begroting in evenwicht te brengen. Dit is onzin, net een week nadat de regering de Employment Deal en de wet tot omzetting van de Work Life Balance-richtlijn heeft goedgekeurd, die bedoeld waren om de balans tussen werk en privéleven te verbeteren.

We vernemen dat er voorstellen op de regeringstafel liggen om de kosten van de automatische loonindexering voor de bedrijven te verlichten. Voor het ABVV mag dit geen opstap zijn naar een ingreep in het indexmechanisme zelf. Overheidssteun moet selectief gericht worden op de bedrijven die in moeilijkheden zijn en aan voorwaarden zijn onderworpen, maar nooit via het indexmechanisme. Het is niet de rol van de sociale zekerheid om als bankier op te treden.

Vandaag vragen het VBO en Unizo opnieuw om een sprong in de index. Tegen een achtergrond van hoge inflatie is deze eis gewoonweg ongelooflijk.

We lezen vandaag in verschillende media dat de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven een tussentijdse analyse over de loonevolutie in België en de buurlanden opmaakte. Daarbij wordt ook melding gemaakt van een toename van de zogenaamde ‘loonkostenhandicap’. Er zijn meerdere kanttekeningen te plaatsen bij deze berichtgeving, niet enkel bij de inhoud, maar bovenal bij de manier waarop deze analyse in de pers is verschenen.