Van de index moet men afblijven
We vernemen dat er voorstellen op de regeringstafel liggen om de kosten van de automatische loonindexering voor de bedrijven te verlichten. Voor het ABVV mag dit geen opstap zijn naar een ingreep in het indexmechanisme zelf. Overheidssteun moet selectief gericht worden op de bedrijven die in moeilijkheden zijn en aan voorwaarden zijn onderworpen, maar nooit via het indexmechanisme. Het is niet de rol van de sociale zekerheid om als bankier op te treden.
In de pers wordt gewag gemaakt van diverse pistes om de bedrijven financieel te steunen bij de ‘indexatieschok’ die eraan komt. Die ‘indexatieschok’ verwijst dan naar de komende indexering van de lonen in die sectoren die op jaarbasis de lonen aanpassen, en wel in januari. Het aanvullend paritair comité van de bedienden is er één van. In totaal gaat het om ongeveer 850.000 werknemers die dit jaar nog geen enkele loonaanpassing hebben ontvangen!
Onder druk van de werkgeversorganisaties liggen verschillende pistes op de regeringstafel: een netto-index, vrijstelling van werkgeverbijdragen op het indexgedeelte, uitstel van betaling van werkgeversbijdragen op het indexgedeelte …
Het ABVV aanvaardt niet dat aan het indexeringsmechanisme zelf wordt geraakt. Aan het brutoloon zijn sociale rechten gekoppeld, dus ook de loonindexering moet op de brutolonen van toepassing zijn. Manipulatie van de werkgeversbijdragen op het indexgedeelte van de lonen lijkt onschuldig, zeker als het om afstel gaat en niet om uitstel, maar dreigt een opstap te zijn naar structurele ingrepen in de index.
Indien bedrijven in grote financiële problemen komen dan moeten ze ondersteund worden met gerichte maatregelen. Dat moet ook in het belang van de werknemers zijn. Er kan geen sprake zijn van een automatisme of van een algemeen uitstel van betaling van sociale zekerheidsbijdragen. Dat zou bedrijven die grote winsten maken, zoals pakweg Engie, een onverantwoord voordeel opleveren. Onze sociale zekerheid is geen bankier die aan alle bedrijven geld moet voorschieten. Bedrijven die in financiële moeilijkheden komen moeten daar – zoals vandaag al mogelijk is – beroep op kunnen doen: op aanvraag, en met een onmiddellijke stop op bonussen en dividenden als strikte voorwaarde.
Het is ook hoog tijd dat er op de diverse beleidsniveaus afspraken worden gemaakt over de bedrijfssteun en niet naast elkaar wordt gewerkt ten koste van de begroting. En op het federale niveau moet er coherentie zijn wat de steuncriteria en -voorwaarden betreft.