Open Vld lanceert alvast twee campagneslogans: “huisvrouwen verplicht aan het werk” en “flexi-jobs à volonté”. Deze slogans staan haaks op de realiteit op het terrein en op de manier waarop in ons land werkgelegenheidsbeleid tot stand komt.

De sociale partners sloten net een sociaal akkoord voor dit jaar en volgend jaar. Dit akkoord is het resultaat van onderhandelingen die rekening houden met de realiteit van het werk en van de ondernemingen. Dit is hoe het werkgelegenheidsbeleid en een zekere stabiliteit van de welvaartsstaat in België al bijna 80 jaar worden opgebouwd. De sectoren zijn nu volop aan het onderhandelen. Het is niet aan de politiek om daar nu tussen te komen fietsen. En al zeker niet met eenzijdige flexibiliteitsmaatregelen.

De flexi-jobs, waar het ABVV zich van bij het begin tegen verzet heeft, waren aanvankelijk beperkt tot de horeca. Maar deze nepjobs verspreidden zich onder impuls van de liberalen naar andere sectoren, met als  gevolg dat gewone jobs verdrongen worden door goedkope statuten (geen sectorloon, geen vakantiegeld, minder sociale bijdragen). Daarom is een uitbreiding van het systeem van flexi-jobs voor het ABVV uitgesloten. Het staat voor sociale achteruitgang en is geen weerspiegeling van wat werd besproken tussen sociale gesprekspartners.

De beschikbaarheid van werkzoekenden is ook een regionale bevoegdheid. Ook hierover is onlangs een akkoord bereikt tijdens een interministeriële conferentie over werk. De inkt van dat akkoord is nog niet droog en het sociaal overleg hierover nog niet opgestart of de liberalen laten nieuwe proefballonnetjes op rond een nieuwe hervorming van de werkloosheidsreglementering  Open Vld heeft het daarbij over een ‘reservoir van huisvrouwen met migratieachtergrond’, waarmee ze niet alleen een ganse bevolkingsgroep brutaal stigmatiseert, maar ook voorbij gaat aan de vrije keuze in onze rechtsstaat om te werken of niet.

Het werkgelegenheidsbeleid en de ondersteuning van werkzoekenden verdienen beter dan dit soort populisme. Werk moet minder belast worden, maar niet minder beschermd. Het ABVV blijft pleiten voor een belastinghervorming die dividenden en grote vermogens meer laat bijdragen. Helaas wordt elke poging in de richting van meer fiscale rechtvaardigheid door conservatieve liberalen in de kiem gesmoord.