Het ABVV nam kennis van het resultaat van de regeringsonderhandelingen. Op basis van wat we nu weten en na een voorzichtige eerste analyse zien we enkele positieve elementen, maar vallen vooral de minpunten op.

Het ABVV ziet positieve punten in het bereikte akkoord. In het bijzonder:

• de maatregelen om de energiefactuur van de mensen te verlichten, in de eerste plaats van de mensen met een laag inkomen (sociale tarieven), en via een aanzet tot een meer structurele beheersing van de energieprijzen (omzetting heffingen naar accijnzen);
• een bijkomende investeringsenveloppe (1 miljard tegen 2024) waardoor het herstel en de transitie naar een meer duurzame economie een impuls krijgt;
• een aantal voorstellen inzake arbeidsorganisatie en arbeidsmarkt, zoals de registratie van arbeidstijd (waardoor overuren beter worden bijgehouden), het werk maken van het recht op deconnectie en een individueel opleidingsrecht.

De socialistische vakbond is echter niet te spreken over:

• de handhaving van de levenslange vrijstelling van RSZ-bijdragen voor eerste aanwervingen (plan + 1). Aangezien de sociale partners unaniem hadden ingestemd om dit te wijzigen, is dit opdoffer. Kosten voor de staat: ½ miljard euro per jaar.
• de flexibiliteitsagenda, met de uitbreiding van nachtarbeid in de e-commerce – op vraag van Comeos – op kop.
• de samengeperste werkweek van 4 dagen is niet het passende antwoord op de gestegen werkdruk.
• sancties voor langdurig zieken: ook al is nuance hier zeker op zijn plaats (zo wordt het ontslag om dringende medische redenen ingeperkt) is er op het einde van het proces wel degelijk sprake van sancties, terwijl het regeerakkoord van vrijwilligheid sprak.
• het gebrek aan ambitie om vermogenden rechtvaardige inspanningen op te leggen (de effectentaks die een stap vooruit is, wordt opnieuw geserveerd) en om bedrijfssubsidies te minderen: ondanks het unaniem advies van de sociale partners worden de buitensporige en ineffectieve + 1-plannen veel te weinig ingeperkt. België blijft een van de meest genereuze landen op het vlak van bedrijfssubsidies.
• de bijkomende besparingen in de openbare diensten: na de vele besparingsrondes die ze al op hun bord kregen, wordt opnieuw hard gesneden in onze openbare diensten: 300 miljoen aan besparingen in 2022. 150 miljoen meer in 2023 en hetzelfde in 2026.

Samengevat, de lacunes in de zoektocht naar echte belastinginkomsten en het gebrek aan ambitie om werk te maken van fiscale rechtvaardigheid, zijn gemiste kansen voor een eerlijkere verdeling van de rijkdom. Niet in het minst door onze openbare diensten te draineren. Het ABVV duldt geen enkele achteruitgang voor de werknemers als het op collectieve sociale rechten, inkomen en welzijn aankomt.