Hoog tijd om mensen terug perspectief te geven: 1 mei-speech Caroline Copers
Gepubliceerd op
Onzekerheid over werk, pensioen, herstructureringen leiden tot stress en angst en doen mensen openstaan voor valse profeten met valse beloftes. Caroline Copers hield een pleidooi voor zekerheid in haar 1 mei-speech. Je leest die hier.
Goedemorgen kameraden, beste vrienden,
Vandaag vieren wij, samen met de weergoden, onze strijddag én onze feestdag van 1 mei. Een dag die meer dan ooit belangrijk is aangezien er veel verkiezingen voor de deur staan, met name zowel de sociale verkiezingen in 7000 bedrijven vanaf 13 mei, als de politieke verkiezingen op 9 juni en 13 oktober.
Al deze verkiezingen gaan over democratie, zeggenschap en maatschappijvisie.
Met andere woorden: over de toekomst van onze samenleving en over die van het ABVV.
Ik wil in de eerste plaats onze duizenden militanten, delegees en nieuwe kandidaten die opkomen bij de sociale verkiezingen een stevig hart onder de riem steken! Zij zijn het ABVV en hebben het engagement opgenomen om voor hun vakbond op te komen in het belang van hun collega’s. In deze tijden van intolerantie en online haat vraagt dat veel inzet en moed en daarvoor wil ik jullie namens het ganse ABVV alvast danken én succes wensen. En aan iedereen doe ik een warme oproep: neem daar waar het georganiseerd wordt deel aan die belangrijke sociale verkiezingen, verkies onze kandidaten, stem vanaf 13 mei op lijst nummer 3!
Op 9 juni trekken we allemaal naar de stembus voor de Europese, federale en Vlaamse verkiezingen. We worden al wekenlang rond de oren geslagen met peilingen en toegegeven, veel van die peilingen zien er ronduit slecht uit aangezien ze een overwinning voorspellen van extreemrechts in Vlaanderen.
Welnu, kameraden: extreemrechts en ABVV, dat gaat niet samen. Nooit.
Enkele voorbeelden:
Extreemrechts zit in jullie zakken. Zij stemden in 2017 mee voor de verstrenging van de loonnormwet van 96 door de regering Michel waardoor vrije loonsonderhandelingen in sectoren en bedrijven onmogelijk zijn geworden. Toch beweren zij voor hogere lonen te zijn. Geloof ze niet! Vertrouw ze niet.
Extreemrechts stemde in 2022 tegen hogere minimumlonen in Europa; extreemrechts wil besparen op de kinderbijslag…
Maar vooral: kijk naar de landen waar extreemrechts vandaag mee regeert: Hongarije, Polen tot voor kort, Italië… in deze landen werd inmiddels al ingegrepen tegen journalisten, magistraten, mensen die werkloos of ziek zijn, werden rechten van mensen op vlak van gender, geaardheid, abortus of uitkeringen afgebroken. Het ABVV is dan ook duidelijk: het cordon sanitair moet stand houden! Geen samenwerking met extreemrechts, geen coalities. Geloof ze niet en vertrouw ze niet!
Wat is voor het ABVV belangrijk als we kijken naar de toekomstige regeerakkoorden?
Europa legt de lidstaten nieuwe begrotingsregels op, op een manier die onder andere riskeert noodzakelijke investeringen terug te schroeven. Investeringen die nodig zijn voor onze veiligheid, voor duurzaamheid en vergroening, voor een écht sociaal Europa.
Terugvallen in een snoeiharde besparingslogica is dus het laatste wat we nodig hebben.
Europees stemden de socialisten tegen de nieuwe begrotingsregels die ons worden opgelegd en ik wil Kathleen daar voor bedanken! Deze begrotingsregels zullen een besparingsinspanning vergen voor België van om en bij de 30 miljard op te hoesten op vier of zeven jaar. Dertig miljard, kameraden!
Dat is meer dan het jaarlijks budget voor onderwijs in Vlaanderen. Dat is driemaal het budget voor onze ziekenhuizen. Dat is de helft van het budget voor onze pensioenen. Het ABVV ziet de bui al hangen en voerde al diverse acties om onze achterban te sensibiliseren. Er is bijzonder weinig kritisch debat over wat er op ons afkomt.
Maar het ABVV is duidelijk: No Way, We Won’t Pay!
Handen af van onze federale sociale zekerheid, onze spaarpot die dit jaar zijn 80ste verjaardag viert!
Want het is nu al duidelijk dat onze sociale zekerheid in het vizier komt om de begroting op orde te krijgen.
Het ABVV eist van de volgende federale regering om eindelijk werk te maken van een echte vermogensbelasting, progressief, met een vrijgesteld basisbedrag en oplopende tarieven. Start met de invoering van een vermogenskadaster. Laat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. Van de toekomstige Vlaamse regering eisen wij: maak eindelijk werk van rechtvaardigde schenkings- en successierechten. 8 op tien burgers vindt een vermogensbelasting een goede zaak.
Het draagvlak is er, beste politici. Nu nog de politieke moed.
Ook de bedrijven moeten hun duit in het zakje doen. Er worden superwinsten gemaakt maar die worden amper belast. Laat de bedrijven in heel Europa 25% betalen op hun winsten en 35% op hun superwinsten en zo kunnen we de middelen vinden die Europa van ons zal eisen zonder de ruggengraat van onze maatschappij, de werknemers, uit te persen.
Kameraden, het is hoog tijd dat de mensen terug perspectief krijgen. Onzekerheid over werk, pensioen, herstructureringen leiden tot stress en angst en doen mensen openstaan voor valse profeten met valse beloftes. En het is niet min wat er gaande is: Barry Callebaut, Van Hool, de toekomst van Audi, Decathlon en het respectloos omspringen met de spelregels van sociaal overleg… Meer en meer lijkt wat als vaststaand werd beschouwd op losse schroeven te komen staan.
Daarom is het belangrijk dat socialisten blijven opkomen voor zekerheid: inzake werk, inzake koopkracht, inzake welzijn, inzake solidariteit.
Als er één iets essentieel is voor socialisten dan wel dit: wij laten niemand achter. Wat we eisen, eisen we voor iedereen.
Wij kennen geen eerste– en tweederangsburgers en zijn niet van plan mee te stappen in coalities die mensen rechten willen afnemen of hun rechten meer voorwaardelijk willen maken. Of het nu gaat over sociale woningen, het groeipakket, of integratietrajecten.
Dankzij de socialisten in de federale regering is de koopkracht van de mensen redelijk gevrijwaard gebleven tijdens de covid-crisis en de daarop volgende energiecrisis. Op die koopkracht besparen, zoals de liberalen of de Vlaams nationalisten willen, is voor het ABVV onaanvaardbaar.
Integendeel: zorg voor kwalitatieve jobs voor iedereen, verhoog de minimumlonen tot 17 euro per uur, verbeter of herzie nu eindelijk die Loonnorm Wet van 96 en garandeer opnieuw vrije loononderhandelingen zowel federaal als in de sectoren en bedrijven.
Zorg er voor dat mensen in zware beroepen kunnen stoppen met werken op een moment dat ze nog in staat zijn om zo gezond mogelijk aan de pensioenfase te beginnen. Breng de zwaarte van het beroep mee in rekening en laat hen op vervroegd pensioen gaan na een loopbaan van 40 jaar.
Ook de volgende Vlaamse regering heeft inspanningen te leveren om de koopkracht van de mensen te verbeteren: indexeer ten volle het groeipakket en maak het stelsel rechtvaardiger ten aanzien van de kwetsbaarste gezinnen. Investeer stevig in De Lijn en maak werk van de vele duizenden sociale woningen die hoogst noodzakelijk gebouwd moeten worden in plaats van alleen maar de sociale huurders te stigmatiseren.
Wachten op een bus die niet komt, wachten op een deftige woning, dat zijn grotere prioriteiten dan de oeverloze discussies over een zoveelste staatshervorming.
Pak ook de rusthuisfactuur aan zodat een heel leven werken weer volstaat voor een oude dag zonder zorgen.
En dan zijn er nog onze openbare diensten, kameraden. Zij kunnen nooit ontbreken in een koopkrachtverhaal. En zij zijn in actie. In de gevangenissen, bij de politie, in het onderwijs… Onze kameraden van de openbare diensten klagen al langer de eerdere besparingen, het gebrek aan investeringen en de gevolgen daarvan op de werkvloer en in de dienstverlening aan de burgers aan. Ook zij zien de Europese bui al hangen.
Want onze openbare diensten, kameraden, welnu, die komen zeer zeker in het vizier van de rechtse besparingsprofeten die na 9 juni de messen zullen slijpen. De strijd van de openbare diensten is ook deze van het ABVV. Op onze solidariteit kunnen jullie rekenen.
No Way, We Won’t Pay, dus. Nu alleen maar de focus leggen op besparen in plaats van op investeren zal een collectieve achteruitgang betekenen voor onze maatschappij. Wij willen vooruit, niet achteruit!
Ik rond af, kameraden …
De wereld vandaag is niet zo prettig om aan te zien. Oekraïne. Gaza. Hongersnood in Soedan. Een vergeten wereldoorlog in Oost-Congo. De mogelijke herverkiezing van Trump.
Dat mensen bang worden en ontgoocheld en ongerust zijn, mag ons niet verbazen. Maar we zijn pas vrij als iedereen vrij is.
Internationale solidariteit is daarom ook belangrijk. Syndicalisten zijn internationalisten en vandaag hebben we opnieuw kameraden uit Colombia op bezoek. Het ABVV strijdt samen met onze socialistische ngo FOS voor waardig werk, aangezien onze solidariteit niet stopt aan onze grenzen, noch aan de Europese.
De bescherming van de zwaksten kan maar dankzij de uitbouw en de versterking van een internationale tegenmacht en daartoe dragen wij samen met FOS ons steentje bij. A las companeras y companeros de Colombia: bienvenido a Amberes. Je kan hen straks ontmoeten bij de FOS stand op de Grote Markt.
Kameraden,
Laat ons samen vechten voor die betere werkomstandigheden via de sociale verkiezingen, en voor onze democratie op 9 juni. En denk goed na over de valse beloftes van extreemrechts: geloof ze niet en vertrouw ze niet.
Het ABVV zal trouwens opnieuw aanwezig zijn op de herdenking door het 8 Mei Collectief op 5 mei te Breendonk en in de namiddag op de door 11.11.11 in gang getrokken 505-concerten te Antwerpen en ik doe een warme oproep om van zondag 5 mei samen met ons een dag van tolerantie en solidariteit te maken door jullie aanwezigheid op deze belangrijke initiatieven.
Leve 1 mei. Leve het ABVV en leve de Socialistische Gemeenschappelijke actie