Welvaartsvastheid nu!
De Wet op het Generatiepact voorziet dat de sociale gesprekspartners tegen 15 september van elk paar jaar een advies moeten geven over de verdeling van de welvaartsenveloppe. Indien een advies uitblijft, ligt de bal in het kamp van de regering. Zij hebben dan 1 maand de tijd om voorstellen uit te werken en deze voor advies voor te leggen aan het sociaal overleg.
De werkgevers weigerden tot op vandaag om de onderhandeling aan te vatten. Zij gebruiken de verdeling van de welvaartsenveloppe voor de inactieven als pasmunt in de onderhandelingen voor een interprofessioneel akkoord voor de volgende twee jaar, onderhandelingen die pas begin 2021 een aanvang kunnen nemen.
De vakbonden willen zich wel aan de wettelijk vastgelegde termijn en procedure houden. Daarom hebben we vandaag onze eisenbundel overgemaakt aan de federale regering en aan de onderhandelaars voor een nieuwe regering (als bijlage). De werknemers in dit land, actief en inactief maken zich zorgen. Het is aan de beleidsverantwoordelijken om hen een duidelijk antwoord en de nodige zekerheid te bieden.
De uitkeringsgerechtigde werknemers hebben het elke dag moeilijker en moeilijker. Zij mogen niet het slachtoffer worden van de vertragingsmaneuvers van werkgeverszijde, waarvan overigens ook de uitkeringsgerechtigde zelfstandigen en de gerechtigden op sociale bijstand de speelbal zijn. We rekenen er dan ook op dat deze voorstellen tegen het licht gehouden zullen worden en we kijken uit naar het regeringsvoorstel in de lijn van wat wettelijk werd bepaald.
We verwelkomen ook dat bij de regeringsonderhandelingen bijzondere aandacht lijkt te gaan naar een substantiële verbetering van de minima in de sociale zekerheid en de bijstand, waaronder ook het minimumpensioen. Het is zonneklaar dat dat extra budgettaire inspanningen zal vergen bovenop het mechanisme van de welvaartsvastheid. De welvaartsenveloppe dient om alle sociale uitkeringen gelijke tred te laten houden met de loonevolutie.
In de brief die wij vandaag hebben overgemaakt aan de regering en de regeringsonderhandelaars gaan we nader in op onze concrete vragen ter zake, buiten welvaartsvastheid: optrekking van de minima tot boven de Europese armoedenorm, verhoging van het minimumpensioen en invoering van een minimumuitkering voor de eerste 6 maanden ziekte.
De werknemers in dit land - actief en inactief - maken zich zorgen. Het is aan de beleidsverantwoordelijken om hen een duidelijk antwoord en de nodige zekerheid te bieden.