Een volgende regering moet gaan voor hogere brutolonen én een rechtvaardige bijdrage van vermogens. Zo wordt onze welvaart eerlijker verdeeld. Dat schoof Miranda Ulens naar voor in haar 1 mei-speech. Die kan je hier helemaal nalezen. 

Beste vrienden, kameraden,

Het is weer zover! 1 mei! De dag van de arbeid. Onze Feestdag. Onze strijddag.

Op die dag staan onze waarden staan centraal: democratie, gelijkheid, solidariteit, rechtvaardigheid en internationalisme.

Onze strijd op de werkvloer

Terwijl de schijnwerpers van ons land en media steevast gericht zijn op de politieke arena, omwille van de komende politieke verkiezingen van 9 juni en 13 oktober, wil ik jullie aandacht ook vragen voor die andere verkiezingen.

Eind deze maand vinden immers in 7000 bedrijven sociale verkiezingen plaats. Onze tienduizenden delegees en militanten zijn momenteel druk in de weer om hiervan een daverend succes te maken.

Immers, politieke en sociale verkiezingen gaan over democratie, zeggenschap én maatschappijvisie.

Onze militanten staan er elke dag opnieuw om op te komen voor hun vakbond in het belang van hun collega’s. Elke dag, handen uit de mouwen. Als rode herauten van de “Yes We Can”-mentaliteit.

Aan alle werknemers stel ik: ga stemmen èn stem op lijst 3, voor het ABVV.

Want bij het ABVV, daar brandt de strijdvlam, daar klopt het hart van de arbeidersbeweging, daar weerklinkt de echo van onze eisen, vooruitzichten en mogelijkheden voor een betere welvaartsherverdeling. Daarom: sterkte en succes aan onze straffe delegees.

Onze strijd voor een democratische samenleving

Maar ook de politieke verkiezingen staan voor de deur op 9 juni.

Analisten zijn unaniem: deze verkiezingen zijn van groot belang. Extreem rechts scoort hoog in de peilingen. Intolerantie en online haat zijn in stijgende lijn en worden aangewakkerd door populistische politici.

Echter, een ander politiek beleid kan en moet, dus zorg dat alle mensen in dit land een goed en vervuld leven kunnen leiden.

Zonder zorgen. Zonder stress. Zonder angst.

Mensen willen goed leven op het einde van de maand, niet over-leven.

Dus, een deftig brutoloon om de koopkracht op peil te houden.

Onze automatische indexering stond er als een huis. We hebben gezien hoe goed en sterk dit gewerkt heeft en wat dit magnifieke instrument heeft betekend voor zoveel gezinnen in dit land.

Daarom, deze duidelijk boodschap: raak niet aan de index. Ik herhaal: er wordt niet geraakt aan de berekening van de index en er wordt niet geraakt aan de automatische indexering van lonen en uitkeringen. No way!

Beter nog: zet in op hogere lonen. Wij eisen het recht om loonsverhogingen collectief te onderhandelen. Dat recht wordt ons al sinds 2017 onthouden.

Breek dus de wet van 96, de loonnormwet, weer open.

Verhoog het minimumloon, richting 17 euro per uur en 2.800 euro per maand.

Maak werk lonend, niet door op sociale uitkeringen te besparen, wel door zuurstof te geven aan het loonoverleg en zo aan loonsverhogingen.

Dit moet politieke prioriteit nummer 1 zijn.

Immers, als mensen bestaanszekerheid ervaren, verdwijnen zorgen, stress en angst. Ze zullen minder aangetrokken zijn door populistische en extreemrechtse partijen.

De antwoorden op de uitdagingen van morgen zijn niet te vinden bij extreemrechts.

Deze laatste zijn bedreven in het herleiden van economische kwesties tot culturele twistpunten, maar dat is slechts een rookgordijn. Hun wereldbeeld en ideologie liggen mijlenver verwijderd van wat echt goed is voor jou als werknemer of burger.

Ze manipuleren, beloven de hemel op aarde, maar achter hun maskers schuilen gevaarlijke agenda's. Geloof ze niet. Hun ideeën en acties staan voor dwang, wantrouwen en achteruitgang.

Wie zorgt voor vooruitgang voor de mensen? Kijk, ik ben nogal een nostalgisch geval of fan van het vintage socialisme. Historische figuren als Achiel Van Acker, Louis Major, Emilie Claeys, maar ook recenter Karel Van Miert of Steve Stevaert blijven inspireren.

Zij zetten in op dienstbaarheid aan de bevolking en op sterke openbare diensten.

Bijvoorbeeld pendelen, het openbaar vervoer, de rijtijd is een belangrijk aspect voor heel wat werkenden onder ons. Hoe zorg je hiervoor? Niet door een doelloos en futloos beleid op vlak van openbaar vervoer of door de happy few nogmaals te bedienen met premies van 5000 euro voor Chinese elektrische wagens.

Werk dat beter uit. Zet daar op in.

Strijd voor een sterk, sociaal beleid

Als ABVV gaan we hier resoluut voor, dat is duidelijk in onze campagne “socialer en sterker”.

Een beleid dat iedereen beschermt, vertrouwen schenkt en een stabiele basis biedt.

Trouwens, 2024 is ook een feestjaar.

Het is iets meer dan 100 jaar geleden ook dat de socialist Joseph Wauters er belangrijke wetten op pensioenen, index en de achturendag er doorkreeg.

Maar het is vooral dit jaar 80 jaar geleden dat de sociale zekerheid van de socialist Achilles Van Acker het levenslicht zag.

Onze sociale zekerheid is een hoogtepunt in onze beschaving. Want: zorgen voor elkaar, op basis solidariteit, kan het nog beschaafder?

Deze mijlpalen zijn het resultaat van onze voortdurende inzet voor een rechtvaardige samenleving. Dit kwam er dankzij brede massabewegingen en door onophoudelijke druk van de socialisten.

Echter, liberale politici of die van N-VA en Vlaams Belang, willen deze verworvenheden beperken, opsplitsen of ze willen bezuinigen op onze sociale bescherming.

Dat laten we niet gebeuren.

Nu de nieuwe Europese begrotingsregels zijn goedgekeurd, rijst de vraag: hoe willen politici dit aanpakken?

Ik ben trots dat de Belgische socialisten hiertegen hebben gestemd. Merci, Kathleen! Maar jullie waren in de minderheid en je hoort ze nu al aankomen, nietwaar? Er moet geld worden gevonden. Bijna 30 miljard euro.

Meer dan het jaarlijkse budget voor onderwijs. Driemaal het budget van onze ziekenhuizen. Het budget van onze pensioenen bedraagt het dubbele.

Onze federale sociale zekerheid is ONS vangnet in tijden van nood en daar blijf je vanaf.

Deze besparingen zullen, kunnen en mogen niet gebeuren op de kap van de gewone mensen. Sterker nog, om bij te springen, laat ons kijken naar de sterkste schouders.

Want wie met werken zijn boterham verdient, wordt nu te zwaar belast. Inkomen uit kapitaal daarentegen, te weinig. 

Dat moet anders.

• Wie meerwaarden boekt op verkoop van aandelen of een bedrijf, betaalt nu 0%. Voer dus een meerwaardebelasting in.
• Wie een groot vermogen wegschenkt of overdraagt aan de erfgenamen, zet constructies op en betaalt weinig tot geen erfenisrechten. Aan een volgende Vlaamse regering: maak werk van rechtvaardige schenkings- en successierechten.
• Vermogen zelf wordt amper belast. De socialisten hebben het geprobeerd maar de liberalen waren tegen en dus moesten we vrede nemen met een effectentaks. Het is al iets, maar het blijft kaas met teveel gaten. Voer eindelijk een echte vermogensbelasting in. Te beginnen met de opmaak van een vermogenskadaster.

De puzzelstukjes liggen er, leg ze nu samen. En maak er een progressieve vermogensbelasting van, met een vrijgesteld bedrag en oplopende tarieven, zodat de sterkste schouders de grootste inspanning doen.

8 Belgen op 10 zien dit wel zitten. Waar wacht men op?

Maar ook de bedrijven moeten hun duit in het zakje doen. Ondanks de klaagzang van werkgeversorganisaties liggen de winstcijfers historisch hoog. Zorg er dus voor dat alle bedrijven minstens 25% bijdragen op hun winst. Bedrijven die door hun positie of omstandigheden superwinsten boeken, moeten voortaan 35% betalen.

Zo komen we er wel. Zo vinden we die broodnodige centen. Zo ontzien we de ruggengraat van onze samenleving, de werkende klasse.

We moeten mensen ook uitzicht op beter bieden. Niet alleen op kwantiteit, maar ook op kwaliteit. Via het recht op deconnectie of als je zeer zware job hebt, moet je vroeger op pensioen kunnen - na 40 loopbaanjaren.

Internationale strijd: syndicalisten zijn internationalisten

Onze strijd voor een goed en vervuld leven moet internationaal worden gevoerd. Als we naar het internationale toneel kijken, is het overduidelijk dat we in ongekende tijden zijn.

Denk aan de oorlog in Oekraïne, de genocide in de Gazastrook, hongersnood in Soedan, een vergeten oorlog in Oost-Congo, Trump en de toenemende spanningen tussen China en de VS. Nee, dat stemt absoluut niet vrolijk.

Het antwoord is internationale samenwerking en solidariteit, waar wij volop op inzetten.

Kameraden, de inzet is groot, maar een socialer en sterker beleid is mogelijk. Door hoop en vertrouwen staat een betere toekomst staat voor de deur.

Met volle energie en vastberadenheid kunnen we onze samenleving anders vormgeven: socialer, rechtvaardiger, met een eerlijkere verdeling van de welvaart in ons land.

Laten we samen streven naar die betere toekomst, naar een goed en vervuld leven, voor onszelf, onze families en onze vrienden.

Samen sterk

Leve het ABVV - Leve de socialistische gemeenschappelijke actie